Οι μαθητές της Στ’ τάξης με αφορμή την “Ενότητα 8: Χριστούγεννα” του μαθήματος της Γλώσσας έγραψαν τα παρακάτω άρθρα.
Ο Μέγας Βασίλειος και ο Αϊ Βασίλης
Ο Βασίλειος Καισάρειας γνωστότερος ως Μέγας Βασίλειος ή Άγιος Βασίλειος (330-379) ήταν πατέρας της εκκλησίας, επίσκοπος Καισάρειας κορυφαίος θεολόγος του 4ου αιώνας και ένας από τους τρεις Ιεράρχες που θεωρούνται προστάτες της παιδείας. Ήταν επίσης γνωστός για το μεγάλο φιλανθρωπικό του έργο.
Ο Αϊ Βασίλης σήμερα έχει τη μορφή του πάντα χαμογελαστού, με κόκκινη στολή και λευκή γενειάδα, που μοιράζει δώρα στα παιδιά. Γεννήθηκε σαν ιδέα από Αγίους διαφόρων χωρών και με τη βοήθεια περιοδικών και διαφημίσεων αυτή η μορφή έγινε παγκοσμίως γνωστή.
Για εμάς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς ο Άγιος Βασίλης είναι ο Μέγας Βασίλειος, με τα χρόνια όμως υιοθέτησε και για μας την κόκκινη μορφή του, με τον σάκο να μοιράζει δώρα στα παιδιά. Το κοινό που έχουν και οι δύο είναι η αγάπη που έχουν για τα παιδιά.
Νάτσα Ίριδα Στ2
Καλικάντζαροι. Τι είναι και πότε εμφανίζονται.
Η αρχή των μύθων που είναι σχετικοί με τους καλικάντζαρους βρίσκεται στα πολύ παλιά χρόνια. Οι Αρχαίοι πίστευαν πως όταν οι ψυχές έβρισκαν την πόρτα του Άδη ανοιχτή, ανέβαιναν στον απάνω κόσμο και τριγύριζαν παντού, χωρίς έλεγχο και περιορισμούς.
Πολύ αργότερα, οι Βυζαντινοί γιόρταζαν το Δωδεκαήμερο με μουσικές, τραγούδια και μασκαρέματα. Οι άνθρωποι, έχοντας κρυμμένα τα πρόσωπά τους, έκαναν με πολύ θάρρος και χωρίς ντροπή ό,τι ήθελαν. Πείραζαν τους ανθρώπους στους δρόμους, έμπαιναν απρόσκλητοι σε ξένα σπίτια κι αναστάτωναν τους νοικοκύρηδες. Ζητούσαν λουκάνικα και γλυκά και για να γλιτώσουν απ’ αυτούς έκλειναν πόρτες και παράθυρα. Οι μασκαρεμένοι, όμως, έβρισκαν πάντα κάποιους τρόπους να εισβάλλουν στα ξένα σπίτια, ακόμα κι από τις καμινάδες. Κι όλα αυτά για δώδεκα μέρες, ως την παραμονή των Φώτων, οπότε με τον Μεγάλο Αγιασμό όλα σταματούσαν κι οι άνθρωποι ησύχαζαν.
Με το πέρασμα του χρόνου όλα αυτά τα παράξενα φερσίματα, τα μασκαρέματα και οι φόβοι των ανθρώπων έμειναν ζωντανά στη μνήμη του λαού μας κι η πλούσια φαντασία του γέννησε σιγά-σιγά τα μικρά, αλαφροΐσκιωτα πλάσματα που τα ονόμασε καλικάντζαρους.
Πώς είναι οι Καλικάντζαροι
Σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία τις μέρες αυτές τα «νερά είναι αβάφτιστα» και οι καλικάντζαροι βγαίνουν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους και να τους ανακατέψουν τα σπίτια, διότι είναι άτακτοι και τους αρέσουν τα παιχνίδια. Αυτοί ζουν στον κάτω κόσμο και τρέφονται με φίδια ,σκουλήκια ,κτλ.
Κάποιοι πιστεύουν πως οι καλικάντζαροι είναι μαυριδεροί, ασχημομούριδες, ψηλοί και ξερακιανοί. Άλλοι λένε ότι φοράνε σιδεροπάπουτσα. Για άλλους, έχουν κόκκινα μάτια, πόδια τράγου και τριχωτό σώμα. Καθένας τους έχει κι από ένα κουσούρι. Άλλος κουτσός, άλλος στραβός ή μονόφθαλμος, άλλος μονοπόδαρος ή στραβοπόδαρος, άλλοι στραβοχέρηδες, στραβοπρόσωποι, με καμπούρα ή ουρά.
Είναι διχόγνωμα όντα και φιλόνικοι και έτσι δεν μπορούν να κάνουν μέχρι το τέλος μία δουλειά και όλα τα αφήνουν στη μέση. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να κάνουν κακό και στους ανθρώπους, παρόλο που αυτή είναι η μεγάλη τους επιθυμία. Όσο, όμως, και αν διαφωνεί ο λαός για το πώς μοιάζουν οι καλικάντζαροι, όλοι συμφωνούν σε ένα πράγμα: στην ατελείωτη βλακεία και κουταμάρα τους.
Ονομασίες για Καλικάντζαρους
Καθώς η παράδοση ρίζωνε, οι καλικάντζαροι απέκτησαν και άλλα ονόματα όπως: καλιοντζήδες, καλκάνια, καλιτσάντεροι, καρκάντζαροι, σκαλικαντζέρια, σκαντζάρια, τζόγιες, βερβελούδες, καλλισπούρδοι, καρκαλάτζαροι, καρκατσέλια, καρκαντζόλοι, καψιούρηδες, κολοβελόνηδες, λυκοκάντζαροι, μνημοράτοι, παγανοί, παρωρίτες, πλανητάροι, σιφιώτες, τσιλικρωτά, σταχτοπάτηδες κ.α.
Κότσαρη Σταυρούλα Στ2
Οι καλικάντζαροι των Χριστουγέννων
Το Δωδεκαήμερο από τα Χριστούγεννα ως την παραμονή των Φώτων σε όλη την Ελλάδα πιστεύουν πως βγαίνουν οι καλικάντζαροι. Με βάση τη λαϊκή δοξασία τις μέρες αυτές τα νερά είναι αβάπτιστα και οι καλικάντζαροι βγαίνουν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους και να τους ανακατέψουν τα σπίτια διότι είναι πολύ άτακτοι και τους αρέσουν τα παιχνιδάκια. Χαρακτηριστικό της εμφάνισης του καλικάντζαρου είναι η ασχήμια του. Σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζονται με κόκκινα μάτια, πόδια γεμάτα τρίχες σαν της μαϊμούς και συνήθως είναι πάρα πολύ λαίμαργοι. Αγαπούν τις τηγανίτες και τα γλύκά. Σε πολλές περιπτώσεις τους παρουσιάζουν ως κλέφτες, συνήθως όταν κάποιο σπίτι έχανε κάτι, οι καλικάντζαροι ήταν αυτοί που θεωρούνταν ύποπτοι για την κλοπή. Όποιος γεννιέται <<την εποχή των καλικάντζαρων>> λένε πως είναι δειλός. Οι καλικάντζαροι έχουν γυναίκες και παιδιά, ζευγαρώνουν και γεννούν σαν άνθρωποι. Είναι άμορφοι και μπορούν να μεταμορφώνονται. Όλα αυτά μέχρι την ημέρα των Θεοφανίων καθώς με τον αγιασμό εξαφανίζονται μέχρι την επόμενη χρονιά.
Ντέμο Άντζελα Στ2
Στολισμένο καραβάκι
Το στολισμένο καραβάκι είναι ένα Ελληνικό έθιμο. Κατά τη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων γιορτών στολίζονταν στα σπίτια και στις πλατείες, πριν από την αντικατάστασή του από το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο. Σύμφωνα με την παράδοση, το καράβι το στόλιζαν οι Έλληνες γιατί είχαν ανέκαθεν δεσμούς με την θάλασσα, ήδη από τα Αρχαιά χρόνια. Ακόμη, πολλοί Έλληνες και παιδία εργάζονταν στα καράβια για να φέρουν χρήματα και ψωμί στις οικογένειες στους, ακόμα και τις αργίες. Το καράβι συμβόλιζε όχι μόνο την προσμονή των παιδιών για αντάμωση με τους συγγενής τους αλλά και την αγάπη τους για την θάλασσα. Παράλληλα τα καράβια είχαν τον ρόλο καλωσορίσματος για τους Έλληνες θαλασσοπόρους που επέστρεφαν στα σπίτια τους και στις οικογένειές τους καθώς και τάματος για να είναι ασφαλείς στα άγρια κύματα.
Κατσιφής Παύλος Στ2
Τα ξωτικά
Τα ξωτικά είναι μυθικά πλάσματα της Σκανδιναβικής μυθολογίας, που επέζησαν στις λαϊκές παραδόσεις της Βόρειας Ευρώπης. Αρχικά ως γένος ελάσσονων θεών της φύσης και της γονιμότητας, τα ξωτικά απεικονίζονται συχνά σαν φαινομενικά νεαροί άντρες και γυναίκες εξαίσιας ομορφιάς που ζουν κυρίως σε δάση και άλλες φυσικές περιοχές, υπογείως, ή σε κρύπτες. Περιγράφονται σαν υπεραιωνόβια ή αθάνατα πλάσματα και τους αποδίδουν μαγικές δυνάμεις. Ακολουθώντας την επιτυχία του έπους του Τόλκιν τα ξωτικά έγιναν κλασικοί χαρακτήρες της σύγχρονης φανταστικής λογοτεχνίας. O Τόλκιν χρησιμοποίησε τον όρο ξωτικά ως συμβατική απόδοση της ονομασίας των “πρωτόπλαστων όντων” του κόσμου του. Τα πλάσματα αυτά διευκρινίζεται ότι έχουν περισσότερα κοινά με τους ανθρώπους παρά με τα πνευματικά όντα, τους Maiar και τους Valar, μοιάζοντας περισσότερο με εξιδανικεύσεις της ανθρώπινης φύσης.
Κοντογιάννης Τάσος Στ2
Χριστούγεννα στην Ολλανδία
Όπως κάθε χώρα, έτσι και η Ολλανδία έχει τα δικά της έθιμα κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων:
Στις 5 Δεκεμβρίου ο Sinterklaas (St. Nicholas) φέρνει τα δώρα στα παιδιά. Έρχεται στην Ολλανδία μαζί με τους υπηρέτες του, οι οποίοι ονομάζονται ”Zwarte Pieten” (Μαύροι Πητ).
Από τις 6 Δεκεμβρίου και μετά, οι Ολλανδοί στολίζουν τα σπίτια τους και αρχίζουν να προετοιμάζονται για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Η παραμονή των Χριστουγέννων (24 Δεκεμβρίου) είναι εργάσιμη μέρα και δεν θεωρείται γιορτή.
Η 25η Δεκέμβρη είναι τα Χριστούγεννα, και συγκεκριμένα η 1η μέρα των Χριστουγέννων, όπου μαζεύεται η οικογένεια, τρώνε μαζί και ανταλλάσσουν δώρα. Η 26η Δεκέμβρη (ή 2η μέρα των Χριστουγέννων) γιορτάζεται παρόμοια με τα Χριστούγεννα, με την οικογένεια να περνάει πάλι την ημέρα μαζί γιορτάζοντας.
Επόμενη γιορτή είναι η Πρωτοχρονιά, μέρα που επίσης γιορτάζεται μέσα στο σπίτι, αφού τα περισσότερα εστιατόρια και μαγαζιά είναι κλειστά αυτή την μέρα. Υπάρχουν, φυσικά, κάποια events ή πάρτι και ανοιχτά μαγαζιά στο κέντρο για τον τεράστιο όγκο των τουριστών που συρρέει αυτή την εποχή, αλλά κρατήσεις είναι απαραίτητες, αφού δεν είναι στην κουλτούρα των Ολλανδών να βγαίνουν αυτή την μέρα με τους φίλους τους.
Σε όλη τη χώρα υπάρχουν διάφορα Χριστουγεννιάτικα markets , με ξύλινα σπιτάκια, skating, φαγητά , μουσικές, ποτά και άλλα πολλά!
Κότσαρη Σταυρούλα Στ2
Χριστούγεννα στη Δανία
Στη Δανία την περίοδο πριν από τα Χριστούγεννα φτιάχνονται πολλά χειροποίητα στολίδια για τη διακόσμηση των σπιτιών. Οι περισσότερες οικογένειες φτιάχνουν μόνες τους το παραδοσιακό Αλεξανδριανό στεφάνι με τέσσερα κεριά που συμβολίζουν τις τέσσερις Κυριακές μέχρι την ημέρα των Χριστουγέννων.
Εκτός από το στεφάνι για τη σύνθεση του οποίου χρησιμοποιούνται μικρά κόκκινα ή μπεζ Αλεξανδρινά, κλαδιά και λαμπερά στολίδια υπάρχει και το «έθιμο του κεριού» που είναι ιδιαίτερα αγαπητό στα παιδιά και χρησιμεύει σαν ημερολόγιο. Κάθε παιδί έχει ένα κερί το οποίο χωρίζεται με οριζόντιες γραμμές ή νούμερα στις μέρες που αντιστοιχούν μέχρι τα Χριστούγεννα. Κάθε μέρα το κερί ανάβεται μέχρι να πλησιάσει η επόμενη γραμμή. Έτσι φθάνει η μέρα που θα πάρει και το δώρο του.
Η περίοδος των Χριστουγέννων στη Δανία συνοδεύεται και από τα απαραίτητα και πολύ σκανταλιάρικα καλικαντζαράκια τα «Julenisser» και πιστεύεται ότι ζουν σε σοφίτες. Για να τα καλοπιάσουν τα παιδιά αφήνουν πατατάκια με γάλα ή πουτίγκα και χαίρονται όταν το πρψί ανακαλύπτουν ότι τα έχουν πάρει.
Η παραμονή των Χριστουγέννων γιορτάζεται με το παραδοσιακό τραπέζι μεταξύ των συγγενών. Ένα μεγάλο αμύγδαλο κρύβεται μέσα στο δανέζικο γλυκό. Ο τυχερός που θα το βρει ανταμείβεται με το λεγόμενο «δώρο του αμύγδαλου».
Καρανάσιος Θανάσης Στ2
Αμερικάνικα Χριστούγεννα
(Πάτησε τα βελάκια που βλέπεις στην κάτω δεξιά γωνία για να μεγεθύνεις το άρθρο)
Χριστούγεννα στην Ιταλία
Από τη μαθήτρια του Στ2 Παπαγιαννοπούλου Χρυσμανθία
(Πάτησε τα βελάκια που βλέπεις στην κάτω δεξιά γωνία για να μεγεθύνεις το άρθρο)
Η παράδοση του κρεμάσματος της κάλτσας
Το έθιμο του κρεμάσματος της κάλτσας στις καπνοδόχους ξεκίνησε κάποτε όταν σύμφωνα με την παράδοση ο Father Christmas (Πατέρας των Χριστουγέννων) κατέβαινε από μία καμινάδα, του έπεσαν κατά λάθος μερικά χρυσά νομίσματα και βρέθηκαν μέσα σε μία κάλτσα που την είχαν απλώσει εκεί για να στεγνώσει. Έτσι αυτή η παράδοση πέρασε από γενιά σε γενιά. Οι κάλτσες μπορεί να μην έχουν χρυσά νομίσματα αλλά διαφόρων λογής δώρα! Επίσης να προσθέσουμε ότι τα παιδιά της Αγγλίας δεν ανοίγουν τα δώρα τους μόλις ξυπνήσουν αλλά περιμένουν μέχρι το απόγευμα των Χριστουγέννων.
Γκουρλίν Γκουρλίν Στ2
